در یک تقسیم بندی در قوانین دعاوی به دو قسمت تقسیم میشود : حقوقی و کیفری
دعوا به معنای دادخواهی کردن ، ادعا کردن ، خواستن و نزاع و دادخواهی است دعوا در معنای حقوقی یک نوع توانایی قانونی برای ذی نفع یک دعوا است که مدعی حق به مراجع ذی صلاح مراجعه و وارد بودن یا نبودن دعوا در یک دادرسی مشخص خواهد شد .
شروع طرح یک دعوای حقوقی
در دعاوی حقوقی شروع طرح یک دعوا تنظیم یک دادخواست است که با شرایطی که قانون گذار بیان کرده تنظیم می شود در صورت عدم رعایت هر یک از شرایط قانونی ممکن است محکوم به رد یا ابطال دادخواست شود بنابراین باید در تنظیم یک دادخواست تمامی شرایط قانونی آن به درستی رعایت شود در غیر این صورت ممکن است متحمل خسارات زیادی از جمله از دست دادن هزینه های دادرسی هنگفتی شوید.
برای تقدیم یک دادخواست یا طرح یک دعوای حقوقی به کجا باید مراجعه کرد ؟
طرح دعوای حقوقی و کیفری از نظر مرجع تقدیم آن متفاوت است یعنی دعوای کیفری در دادسرا و یا در نزد ضابطین مطرح میشود ولی دعاوی حقوقی مستقیما در دادگاه مطرح خواهد شد ( البته امروزه توسط خدمات قضایی دادخواست ثبت می شود و به دادگاه مربوطه ارجاع خواهد شد )
دادگاه صالح به رسیدگی
مرجع صالح به رسیدگی در دعاوی حقوقی مرجعی است که یا محل اقامت خوانده باید یا اگر قراردادی منعقد شود در محل انعقاد عقد یا اجرای تعهدات قراردای باشد.
قانون گذار در طرح دعاوی اموال غیر منقول صلاحیت را ذاتی بیان کرده است یعنی باید نسبت به تمامی دعاوی حقوقی و حقوق راجع به اموال غیر منقول در محل مال غیر منقول طرح شود در غیر این صورت در مراجع بالا تر رای نقض خواهد شد.